„Udarzył nam się piękny plon; Złotego ziarna pełen dom; Bo z młodych nie pamięta nikt; Takiej pszenicy, takich żyt” – śpiewali niegdyś mieszkańcy Bibic w korowodzie dożynkowym.
Choć dawna praca na roli wymagała ogromnego wysiłku, to jednak jej owoc przynosił wielką radość i dumę dla całej społeczności wsi. Jako obiekt tego tygodnia przedstawiamy sierp, który jest jednym z wielu świadectw ciężkiej pracy pokoleń mieszkańców obszaru gminy Zielonki. Jest to żelazny wyrób kowalski z drewnianą rękojeścią. Ostrze ma mocno zakrzywiony kształt. Sierp ten służył do ścinania kłosów zbóż w czasie żniw, a także pozyskiwania trawy dla zwierząt hodowlanych.
Choć przedstawione dziś Państwu narzędzie pochodzi z XX w., to sama koncepcja sierpa wywodzi się już z prehistorycznego neolitu. Mimo, że nie jest on już tak powszechnie używany, to ze względu na jego ponadczasową funkcjonalność wciąż można go spotkać w wielu gospodarstwach i ogródkach działkowych.
Źródła:
- Henryk Banaś, Bibicka Pieśń, Bibice 1995, s. 40.
- IR PO 416/2020
