
Miłośnicy Izby Regionalnej w Zielonkach, miło nam Was poinformować, że w ramach 6. edycji Programu „Czuwamy! Pamiętamy!” Fundacji ORLEN otrzymaliśmy grant w wysokości 15 000 zł na przeprowadzenie prac rewitalizacyjno-konserwatorskich przy pomniku nagrobnym naszego zasłużonego rodaka i mieszkańca Zielonek, dr. Ignacego Szulca.
Program „Czuwamy! Pamiętamy!” jest skierowany do społeczności lokalnych i został objęty patronatem honorowym Instytutu Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z siedzibą w Warszawie. Ma na celu przywrócić należną cześć Miejscom Pamięci na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, które do tej pory pozostawały w złym stanie.
Ignacy Szulc, którego nagrobek znajduje się na cmentarzu parafialnym w Zielonkach, był doktorem medycyny, pomagał ubogim, angażując się w działanie krakowskich instytucji dobroczynnych, a także uczestniczył w walkach o wolności w trakcie powstania listopadowego.


Ignacy Szulc został upamiętniony pomnikiem nagrobnym, który został wystawiony po jego śmierci w 1866 r., jest to zatem drugie najstarsze miejsce pochówku na zieloneckim cmentarzu parafialnym. Stanowi również jedyne tego rodzaju miejsce na terenie naszej gminy, świadczące o zaangażowaniu Krakowian w walkę o niepodległość. Do dzisiaj zachował się w swoim pierwotnym kształcie - wykonany z piaskowca pomnik ma kształt wysokiej kamiennej tumby na cokole, na której umieszczony jest krzyż łaciński z inskrypcją D.O.M. (Deo Optimo Maximo - Bogu Najlepszemu i Największemu).
W ramach otrzymanego grantu zostaną przeprowadzone następujące czynności:
– prace renowacyjno-konserwatorskie przy tumbie i krzyżu (wstępne czyszczenie hydromechaniczne z brudu i zanieczyszczeń powierzchniowych, czyszczenie chemiczne z zanieczyszczeń biologicznych, uzupełnienie ubytków, impregnacja wzmacniająca piaskowca, hydrofobizacja kamienia),
– prace renowacyjno-konserwatorskie przy tablicy epitafijnej (czyszczenie hydromechaniczne z brudu i zanieczyszczeń powierzchniowych, czyszczenie chemiczne z zanieczyszczeń biologicznych, uzupełnienie ubytków, poprawienie czytelności inskrypcji nagrobnej, impregnacja wzmacniająca piaskowca, hydrofobizacja kamienia),
– uporządkowanie najbliższego otoczenia wokół pomnika nagrobnego (podcięcie drzew, wycięcie krzewów, plewienie).
Planowany końcowy termin realizacji przedsięwzięcia to marzec 2024 r.

Ignacy Jakub Jan Szulc urodził się 25 lipca 1810 r. w Krakowie. Był synem kupca Antoniego oraz Apolonii z Glogierów. Już za młodu zdobył solidne wykształcenie: od 1823 r. uczęszczał do Liceum Św. Barbary w Krakowie, gdzie w lipcu 1829 r. zdał egzamin dojrzałości, a następnie był słuchaczem w Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydziale Filozoficznym.
Gdy wybuchło powstanie listopadowe, Szulc także włączył się do walki o wolność. W stopniu szeregowego służył w 2. Pułku Ułanów Polskich. Kiedy powstanie poniosło klęskę, udał się na emigrację do Francji. Tam kontynuował naukę - w 1833 r. rozpoczął tam studia medyczne na Akademii w Montpellier, gdzie przez 3 lata kształcił się w zawodzie lekarskim i 30 sierpnia 1836 r. (lub 29 lipca 1835 r.) uzyskał stopień doktora medycyny za rozprawę zatytułowaną „Dissertation sur la pneumonie aiguë simple” („Rozprawa o ostrym prostym zapaleniu płuc”). W czasie szerzącej się epidemii cholery we Francji w 1836 r. wykorzystał swoją wiedzę medyczną i niósł pomoc jej mieszkańcom. Za swą ofiarność otrzymał Medal Zasługi z rąk Ministra Robót Publicznych, Rolnictwa i Handlu, któremu podlegały także kwestie sanitarne.
Mimo możliwości dalszego rozwoju kariery lekarskiej we Francji postanowił z niej zrezygnować. Uczynił to ze względu na tęsknotę za rodziną i chęcią służenia w swojej Ojczyźnie. Do Krakowa powrócił w 1839 r. i od razu zaangażował się w działalność instytucji dobroczynnych. W 1841 r. został członkiem Polskiego Towarzystwa Dobroczynności, a 3 lata później został wybrany na radcę Wydziału Skarbowego PTD. Ponadto działał w Arcybractwie Miłosierdzia Najświętszej Maryi Panny Bolesnej i w Banku Pobożnym. W tych instytucjach od 1844 r. do 1863 r. był wybierany na wizytatora gminy II lub VII, a od 1850 r. do 1863 r. pracował jako urzędnik zdrowia. Łącznie poświęcił 26 lat na służbę ubogim z miasta Krakowa. Po śmierci swojej matki Apolonii zamieszkał w podkrakowskich Zielonkach, gdzie z udzielał rad ludności wiejskiej, która tłumnie przybywała do niego po pomoc. Zmarł 6 grudnia 1866 r. w Szaryszowie i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zielonkach, obecnie przy ul. ks. Jana Michalika 4.
