Praktyka ta jest nadal żywa w gminie Zielonki, co jest związane z długą historią miejscowego kościoła parafialnego, który datuje się na początki XIV w. będącego pod opieką Uniwersytetu Krakowskiego, aż do drugiej połowy XIX wieku. Pierwsze wzmianki o tym zwyczaju pochodzą z XVI wieku, natomiast już w XVIII wieku podczas Niedzieli Palmowej, po nabożeństwie żacy gromadzili się w kościele, ustawiając się w dwóch rzędach, by recytować żartobliwe wierszowane przemówienia, często parodiując pieśni religijne. Ze względu na to, że te żakowskie akcenty często zawierały nieodpowiednie żarty, a czasem nawet sprośne treści, nie były zgodne z powagą kościoła. W roku 1870 kuria biskupia w Krakowie wydała edykt zakazujący Pucherokom występowania w miejskich kościołach. Wtedy to żacy przenieśli się na okoliczne wsie podkrakowskie.
