Strój ludowy jest ważnym i jednym z najefektowniejszych elementów dorobku kultury wsi. Nie noszono go na co dzień ani do pracy, do zajęć domowych czy na polu. Strój zakładano na okazje uroczyste, odświętne. Traktowany był jako odzież paradna, reprezentacyjna, pełnił funkcje symboliczne i wyróżniające.
Swym bogactwem podkreślał wagę uroczystości związanych z cyklem kalendarza obrzędowego oraz indywidualnych, ważnych wydarzeń w życiu człowieka. Świadczył o zamożności i o przynależności do określonej grupy społecznej. Strój sprawiano na całe życie. Szanowano go i przekazywano nieraz kilkakrotnie z pokolenia na pokolenie. Tak było zarówno w zamożnych, jak i w biedniejszych rodzinach.
Jeszcze na początku XX wieku poszczególne formy strojów obejmowały swym zasięgiem jedną lub kilka wsi, parafię czy region. Stopniowo jednak - na skutek przeobrażeń gospodarczych, społecznych i politycznych - poszczególne regiony ulegały modyfikacjom – rozszerzały się, kurczyły, a niekiedy zanikały niemal zupełnie.
