Imię i nazwisko: Józef Serczyk
Data i miejsce urodzenia: 1867 r., Tonie
Data i miejsce śmierci: 1930 r., Tonie
Serczyk, właściciel niewielkiej farmy, pozostał jej wiernym gospodarzem przez całe życie. Jego wiedza była owocem samokształcenia. Pierwsze kroki w działalności społecznej stawiał jako aktywny członek ruchu ludowego na szczeblu lokalnym. Już od roku 1905 zaczęto doceniać jego kontrybucję, kiedy zaczął pisywać artykuły do „Przyjaciela Ludu”. W trakcie uroczystości ludowego święta 4 kwietnia 1905 roku, zorganizował zebranym w gminie Tonie zbiórkę na wsparcie Polaków w rosyjskim zaborze.
W roku 1907 dołączył do Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL), a funkcję tę pełnił także w kadencji 1910–1913. W czasach podziałów w grudniu 1913 roku, stanął po stronie „Piasta” i wkrótce potem dołączył do Naczelnej Rady Ludowej PSL–”Piast”. W wyborach do parlamentu austriackiego w 1911 roku został zastępcą posła, zastępując Włodzimierza Tetmajera wybranego w okręgu nr 40: Kraków–Podgórze–Wieliczka–Dobczyce. 30 czerwca 1913 roku został wybrany na posła do Sejmu Krajowego z kurii gmin wiejskich okręgu wyborczego 49 (krakowskiego). Niestety, wybuch wojny uniemożliwił mu pełne zaangażowanie się w działalność sejmową.
Serczyk przez wiele lat pełnił także funkcję naczelnika gminy Tonie, od roku 1903 był członkiem Rady Powiatowej Krakowskiej. Aktywnie angażował się w sprawy rolnictwa jako członek komitetu Towarzystwa Rolniczego w Krakowie (1908–1911) i członek Wydziału Okręgowego Towarzystwa Rolniczego w Krakowie (1908–1912). Był również wiceprezesem krakowskiego zarządu powiatowego Towarzystwa „Kółek Rolniczych” we Lwowie (1908–1909) i delegatem Rady Powiatowej Krakowskiej do Rady Szkolnej Okręgowej od roku 1910.
Podczas pierwszej wojny światowej Józef Serczyk aktywnie pisał artykuły do „Piasta” i angażował się w działalność charytatywną. Po zakończeniu wojny jego aktywność społeczna znacznie zmalała. Zmarł 29 października 1930 roku w Toniach i spoczął na cmentarzu parafialnym w Zielonkach. Za swoje zasługi został odznaczony austriackim Krzyżem Kriegskreutz für Zivilverdienste III klasy.
Jego małżeństwo z Marią, z domu Duda, dało życie synom: Wojciechowi, Wawrzyńcowi, Stanisławowi, Józefowi i Kazimierzowi oraz córkom: Franciszce i Zofii. Syn Wojciech (1899–1948) wyróżnił się jako uczestnik obrony Lwowa w 1918 roku, a także w wojnach polsko-ukraińskiej i polsko-sowieckiej w latach 1919–1920. Po tych wydarzeniach pełnił funkcję wicedyrektora Pomorskiej Izby Rolniczej i był aktywnym działaczem Związku Osadników Wojskowych RP. W trakcie drugiej wojny światowej znalazł się w niemieckim obozie w Toruniu (Fort VII).
Źródło: Biogram Józef Serczyk (1867-1930), www.ipsb.nina.gov.pl [on-line:] https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/jozef-serczyk – 13 IX 2023.